ประวัติวัดราชาธิวาส
วัดราชาธิวาสวิหาร เดิมชื่อ "วัดสมอราย" เป็นวัดเก่าแก่สันนิษฐานว่าสร้างตั้งแต่สมัยกรุงละโว้ หรือก่อนกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี โดยไม่มีข้อมูลชัดเจนเรื่องผู้สร้าง แต่หลักฐานจากสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าสร้างเมื่อ พ.ศ. 1820 และผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. 2310 วัดนี้ตั้งอยู่ท่ามกลางป่าธรรมชาติ มีบรรยากาศสงบเหมาะแก่การปฏิบัติธรรมของพระสงฆ์ฝ่ายอรัญวาสี เน้นสมถะและการปฏิบัติตามวินัยอย่างเคร่งครัด อีกทั้งเป็นที่นับถือของประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะในด้านวิปัสสนาธุระ ในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ วัดสมอรายเป็นวัดฝ่ายวังหน้าและได้รับการปฏิสังขรณ์หลายครั้ง โดยพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์ เช่น รัชกาลที่ ๑ และรัชกาลที่ ๒ พระภิกษุเจ้าฟ้าหลายพระองค์เคยทรงผนวชและจำพรรษาที่วัดนี้ ซึ่งได้แก่ สมเด็จพระเจ้า ลูกยาเธอเจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ และเจ้าฟ้ากรมหลวงเทพหริรักษ์ นอกจากนี้พระภิกษุเจ้าฟ้ามงกุฎสมมติฯ ก็ได้ประทับศึกษาและปฏิบัติธรรมที่วัดสมอราย พร้อมตั้งลัทธิธรรมยุติกนิกายเพื่อส่งเสริมความเคร่งครัดในพระวินัย และใช้วัดนี้เป็นศูนย์กลางเผยแพร่แนวคิดแก่พระสงฆ์ฝ่ายมหานิกายด้วย
