ประวัติความเป็นมา

วัดราชาธิวาสวิหาร 

เดิมชื่อ วัดสมอราย เป็นวัดเก่าแก่ตั้งแต่สมัยอยุธยา ได้รับการบูรณะอย่างใหญ่หลวงเมื่อเจ้าฟ้ามงกุฎทรงผนวชและพัฒนาขึ้นเป็นศูนย์กลางคณะธรรมยุติ ต่อมาเมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์จึงโปรดให้เปลี่ยนชื่อใหม่ และกลายเป็นวัดหลวงที่มีสถาปัตยกรรมแบบกอทิกผสมไทยอันโดดเด่น ถือเป็นวัดสำคัญด้านประวัติศาสตร์ ศิลปกรรม และพระพุทธศาสนาของกรุงเทพมหานคร

เขตและอุปจาร 

วัดราชาธิวาสวิหาร ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งตะวันออกหรือฝั่งพระนคร ห่างจากสนามหลวงสองกิโลเมตรเศษไปทางเหนือ ลักษณะพื้นที่เป็นที่ราบ น้ำท่วมถึงเป็นบางส่วน มีถนนใหญ่ผ่านกลางวัด (ถนนสามเสน ๙ หรือซอยวัดราชา) จากถนนสามเสนถึงแม่น้ำเจ้าพระยา ภายในบริเวณวัดมีเสนาสนะ ถนนเชื่อมเสนาสนะ มีต้นไม้ปกคลุมร่มรื่น มีสนามหญ้าเขียวขจีที่จัดไว้เป็นสัดส่วน มีเนื้อที่ตั้งวัดทั้งสิ้น ๓๔ ไร่ ๒ งาน ๖๓ ตารางวา และมีอาณาเขตวัดดังนี้ 

ทิศตะวันตก (ด้านหน้าวัด) จรดแม่น้ำเจ้าพระยา ทิศตะวันออก (ด้านหลังวัด) จรดที่ธรณีสงฆ์ของวัด ถัดไปเป็นถนนสามเสน และสถาบันราชภัฏสวนสุนันทา ทิศใต้ จรดคลองท่อ และท่าวาสุกรีและหอสมุดแห่งชาติ ทิศเหนือ จรดคูคลองจากแม่น้ำเจ้าพระยาถึงถนนสามเสน (คลองวัดราชา) ถัดไปเป็นโรงเรียนเซ็นต์คาเบรียลและบ้านญวน